MUHARREM YILMAZ TÜGİAD Yönetim Kurulu Başkanı Chairman of the Board of TUGIAD Dünyada 20. yüzyılın son çeyreğinde yaşanmaya başlanan ve bugünde yaşanmaya devam edilen önemli gelişmeler sonucu, modern toplumdan post-modern topluma geçiş yönünde yeni ilkeler benimsenmekte ve yeni yükselen değerler toplumları geleneksel değerlerden kopmaya ve değişime zorlamaktadır. 21. yüzyılın önlenemez bu yükselen değerlerin ve gerçeklerin en önemlisi ve en etkilisi sivilleşme olgusu olacaktır. 21. yüzyılda en akılcı ve en meşru güç sivil kurumların gücü olacak ve tüm bilimsel yöntemler, toplumsal meşruiyet kriterleri, bireysel ve toplumsal ilişki düzeyleri, kültürel ve dinsel yapılar doğrudan ve en özgür bir biçimde sivil unsurlar tarafından belirlenecektir. Modern çağdaki devletin belirleyici, dönüştürücü ve baskıcı fonksiyonu, 21. yüzyılda geniş ölçüde son bulacak ve devlet yalnız bir hizmet üretme ünitesi konumuna indirgenecektir. Bu yüzden devlet, her türlü değer yargısı üreten ideolojilerden arınarak, çeşitli ideolojiler ve düşünce sistemleri arasında, sadece koordinasyon sağlayan ve özgürlükleri garanti altına alan bir görev üstlenecektir. Doğal olarak böyle bir süreçte insanın birey olarak çıkaracağı enerji son derece etkili olacaktır. İnsan bu ortamda tüm potansiyel enerjisini kinetik hale dönüştürecek, yaratıcılığıda o ölçüde artmış olacaktır. Modern çağlardaki despot yönetimlerin sıkıcı ve boğucu atmosferi altında, kendini bir makinenin sadece bir vidası olarak hisseden birey, bu kez kendisini her şeyden sorumlu gören bir insan olarak algılayacaktır. Öte yandan, özgürlüklerin gelişmesine bağlı olarak, insanların duyguları önemli ölçüde uyarılacak, toplumlar ve devletlerarası kin, çıkar ve egemenlik kavgaları asgariye indirgenmiş olacaktır. 21. yüzyılda yalnız özgürlükçü ve hoşgörülü düşünce ve inançlar ayakta kalabilecek, insan özgürlüğünü dışlayan, ya da sınırlayan her türlü sosyal ve siyasal ideoloji, dinsel doktrin, toplumsal gelenek ve görenek, bu yüksek derecedeki ısının etkisi ile buharlaşacaktır. Dünyada bu değişim ve reform rüzgarları eserken bazı toplumlar yeni yükselen değerlere şüphe ile bakmaya devam etmekte, bazı toplumlar ise statükonun tiranlığından kendilerini kurtaramamaktadırlar. Ülkemizde de 1980'li yılların başlarından günümüze değin değişim ve reform talebi giderek artmaktadır. Ancak, Türkiye'de bu konuda henüz ciddi, kararlı ve cesaretli adımlar atılmış değildir. Toplumumuzu 2000'li yılların post-modern dünyasına taşıyacak sanayi ve bilgi toplumu projeleri, stratejileri ve hedefleri henüz oluşturulamamış ve üzerinde uzlaşma sağlanamamıştır. Ancak, Türkiye'deki demokratik gelişim düzeyi bazı zihniyet değişikliklerini yapabilmemizi zorunlu kılmaktadır. Bu değişiklikler ise insanların başkalarından farklı olma ve değişikdüşünme hakkına en yüksek değerin verildiği bir kültür ortamından geçmektedir. Bu bağlamda, Türkiye daha demokratik bir yapıya kavuşmak için, tüm bireylerin ve toplumsal katmanların gücü ve katkısı ile sivil toplum düzenini oluşturmalıdır. Bu bir toplumsal vizyondur. Vizyon olmadan hedef olmaz, misyon olmadan ise hedeflere ulaşılamaz. Dolayısıyla, yeni dünya düzeninde Türkiye'nin yerini alabilmesi için, Türk toplumunun iyi bir sosyal düzenin temel ilke ve kurumları üzerinde anlaştığı ve uzlaştığı, yeni bir toplumsal sözleşmeye gereksinimi vardır. 2001 yılında Türkiye'nin değişim ve reformun temel ilkelerini vehedeflerini ortaya koyan bu toplumsal vizyonu oluşturması ümidi ile, yeni yılın ulusumuza esenlik dolu günler getirmesini dilerim. As a result of the important developments during the last quarter of the 20th century, novel principles have been adopted in line with the transition from modern communities to post-modern societies. New values are forcing communities to discard their traditional values for further progress. The most important and unavoidable rising trend of the 21st century will apparently be the civil movement. The most legitimate and rational power of the 21st century will be the power of non-governmental organisations. Thus, all scientificmethods, social constitutional criteria, all levels of individual and social relationship, together with cultural and religious institutions will be determined directly and freely by civil organizations. The determinative, transforming and disciplinary functions of the modern state will largely disappear during the 21st century, and the duties of the state will be reduced merely to providing basic services. Consequently, the state, by getting rid of all the ideologies it currently contains, will act as a coordinator between different ideologies and trends of thought and be a guarantor of individual freedoms. Naturally, in such a period, individual energy will be extremely effective. Each individualwill transform all his/her potential energy into kinetic energy and his/her creative powerswill improve accordingly. Individuals seeing themselves like a trivial wheel inside a huge machine under the boring and suffocating atmosphere of the despotic administrations of the modern era, will now perceive themselves in charge of everything. On the other hand, in line with the development of freedom, the feelings of human beings will be stimulated extensively and thus fights based on hatred and self-interest will be reduced to a minimum. In the 21st century, only those thoughts and beliefs favouring freedom and tolerance shall prevail, while all other social and political ideologies, religious doctrines, and traditions that ignore or limit human freedom will totally disappear. While the winds of transformation and reform are blowing around the world, some communities still continue to regard the rising trends with suspicion and others cannot save themselves from the tyranny of the status quo. In our country, demands for transformation and reform have risen starting at the early 1980's. However, serious, determined and courageous steps have not yet been taken. Industrial projects and information technology projects, strategies and targets that will carry our society into the post-modern world of the new millennium have not yet been formed. Yet, the current level of democratic development in Turkey urges us to radically changecertain mentalities. These changes call for a cultural environment where tolerance for "different" people and ideas are valued. Consequently, in order to create a more democratic structure, Turkey has to create a civil society with the assistance of all individuals andpeople from all social classes. This is a social vision. No target can exist without a vision. Consequently, a target cannot be reached when a mission is not pronounced. Therefore, in order for Turkey to keep pace with the new world order, the Turkish society needs a new social agreement, with unanimous agreement on its fundamental principles and institutions. Hoping that the year 2001 will see the emergence of such a social vision, I wish the New Year bring prosperity to our nation.