MURAT BEKDİK Sorumlu Yazı İşleri Müdürü Editor-in-Chief Bu sayıda sizinle ünlü bir Zen hocası olan Daruma'nın bir öyküsünü paylaşmak istedim. Aşağıdaki öyküden hepimizin kıssadan hisse çıkaracağını ümit ederim. Bir zamanlar, büyük bir ülkeyi yöneten bir kralın dört eşi varmış. Kral en çok dördüncü eşini sever, onun bir dediğini iki etmez ve her şeyin en iyisini ona verirmiş. Kral üçüncü eşini de çok sever, bu güzelliğinin bir gün kendisini terk edebileceğinden korktuğu için, onu çok kıskanır ve üzerine titrermiş. İkinci eşini de severmiş kral. Kendisine karşı her zaman iyi ve sabırlı davranan eşi, kralın ne zaman bir derdi olsa daima onun yanında bulunur, sorunun çözümünde ona destek verirmiş. Kraliçe olan birinci eşiymiş kralın. Kralı en çok seven, karşılık beklemeden seven, sağlığına ve hükümranlığına en büyük katkıyı sağlayan bu eşi olmasına rağmen, kral birinci eşini sevmezmiş ve onunla hiç ilgilenmezmiş. Bir gün kral ölümcül bir hastalığa yakalanmış. Yakında öleceğini anladığı ve öldükten sonra yapayalnız kalmaktan çok korktuğu için eşlerinden hangisinin ölüm yalnızlığını kendisi ile paylaşmak arzusunda olduğunu öğrenmek istemiş. En çok sevdiği dördüncü eşine ölüm yolculuğunda kendine eşlik etmek ister mi diye sorduğunda aldığı yanıt kalbine bıçak gibi saplanan kısa ve net "mümkün değil" olmuş. Hayatım boyunca seni sevdim. Sen benimle birlikte ölmeyi kabul eder misin sorusuna üçüncü eşi de "hayır, hayat çok güzel. Sen ölünce ben yeniden evleneceğim" diye yanıt vermiş. Kral bir kez daha yıkılmış. Her sorunumda her zaman yanımda olan, bana yardım eden sendin, bu sorunumda da bana yardımcı olur musun talebine karşı ikinci eşinden; "bu sorunun için hiçbir şey yapamam, olsa olsa sana mezarına kadar eşlik eder, güzel bir cenaze töreni yaptırır ve yasını tutarım" karşılığını almış. Büyük bir hayal kırıklığı yaşamakta olan kral, birinci eşinin sesi ile irkilmiş, "nereye gidersen git seninle olurum, seni takip ederim..." Ah diye inlemiş kral; "keşke bir şansım daha olsaydı..." Yaşamda hepimiz dört eşliyiz aslında; Dördüncü eşimiz vücudumuz. Onun güzel görünmesi için ne kadar zaman, kaynak ve çaba harcarsak harcayalım öldüğümüzde bizi terk edecektir. Üçüncü eşimiz sahip olduğumuz servetimiz ve statümüzdür. Ölür ölmez başkalarına yar olacaktır. İkinci eş ise, ailemiz ve dostlarımızdır. Çünkü, tüm sorunlarımızı paylaştığımız bu kişilerin en son yapabilecekleri şey bu dünyadan gözleri yaşlı bizi uğurlamak olacaktır. Birinci eş ise ruhumuzdur. Bizimle gelir. Unutmayın; yediklerimiz değil, hazmettiklerimiz bizi güçlü yapar. Kazandıklarımız değil, biriktirdiklerimiz bizi zengin yapar. Okuduklarımız değil, hatırladıklarımız bizi bilgili yapar. Başkalarına verdiğimiz öğütler değil, bizzat uyguladıklarımız bizi insan yapar... In this issue, I want to share with you a story by Daruma, a famous Zen master. I hope that we all take away some learning from the following story. Once upon a time, there was a king who ruled a large country. He had four wives. The king loved his fourth wife the most, never refused her wishes and always saved the best of everything for her. The king also loved his third wife and because he thought that this beauty may leave him one day, he was very jealous and spoilt her immensely. The king also loved his second wife. This wife was always kind and patient towards him and whenever the king had a problem, she always stood by him and helped him solve the problem. The queen was the first wife of the King. Although this was the wife who loved the king the most, without waiting for anything in return, who contributed the most to his health and to his kingdom, the king did not love his first wife and never paid any attention to her. One day the king found out that he had a fatal disease. Because he understood that he would soon die and because he was afraid that he would be left all alone, he wanted to find out which one of his wives would be willing to share his death solitude with him. When he asked his fourth wife he loved the most if she wanted to accompany him on his journey to death, the answer he got was a short and clear "not possible" which stabbed his heart like a knife. When he said to his third wife, "I have loved you all my life, would you accept to die with me?" she said, "No, life is beautiful. When you die, I shall remarry". Once again, the King was shattered. Then he asked his second wife: "You have always stood by me, could you help me in this problem?" The second wife said: "There is nothing I can do about this problem, all I can do is this: I will accompany you to your grave, I will organize a nice funeral and I will mourn for you". Very disappointed, the king was startled by the voice of his first wife: "I will be with you wherever you go, I will follow you". "Aah", moaned the king, "if only I had a second chance..." In life, we all have four wives. The fourth wife is our body. It will leave us when we pass away no matter how much time, resource and effort we put into making it look good. Our third wife is our wealth and status. It will pass on to others as soon as we die. The second wife is our family and friends. The last thing these people, who have shared all our problems, can do is to send us off with teary eyes. Our first wife is our soul. It will come with us. Remember: What makes us strong is not what we eat but what we digest. What makes us wealthy is not what we make but what we save. What makes us knowledgeable is not what we read but what we remember. What makes us a human being is not what we preach to others but what we practice.